Opinie in NRC

Op zaterdag 4 januari is door NRC een opiniestuk geplaatst over Lelystad Airport. Dit stuk is geschreven door Mijndert Ververs van HoogOverHattem, tevens voorzitter van SATL samen met Leon Adegeest en Jan Rooijakkers van HoogOverijssel en Paul Werkman van HoogOverWezep. Het stuk is hieronder eveneens geplaatst.
Link naar NRC / PDF versie:

Lelystad Airport zet miljoenen Nederlanders in de herrie

Duurzaam vliegen

Lelystad Airport is een ramp in wording, schrijven Mijndert Ververs en anderen.

Mijndert Ververs, Hattem, voorzitter van de Samenwerkende Actiegroepen Tegen Laagvliegen en lid van actiegroep HoogoverHattem
Leon Adegeest, Dalfsen, onderzoeker van actiegroep HoogOverijssel
Jan Rooijakkers, Dalfsen, voorzitter van Stichting HoogOverijssel
Paul Werkman, Wezep, onderzoeker van actiegroep HoogoverWezep

Den Haag heeft altijd beweerd dat Lelystad Airport nodig is om Schiphol te ontlasten. Dat klopt niet. Schiphol zal de vakantievluchten die het Rijk naar Lelystad wil verplaatsen, direct vervangen door andere, intercontinentale vluchten. Bovendien wil Schiphol gewoon doorgroeien. De omgeving van Schiphol wordt dus niets wijzer van Lelystad Airport.

Daar komt bij dat de uitbreiding van Lelystad Airport uitsluitend bedoeld was voor het overnemen van bestaande vakantievluchten van Schiphol. Maar Europa heeft daar nu juridische bezwaren tegen. Om aan die bezwaren tegemoet te komen, maakte de minister op 14 december ten einde raad bekend dat ze Lelystad Airport toch wil gaan gebruiken voor zogeheten ‘autonome groei’, oftewel voor nieuwe vliegmaatschappijen en voor vluchten die nu nog niet plaatsvinden vanaf Schiphol. Dit is niet alleen flagrant in strijd met alle afspraken die gemaakt zijn met de Tweede Kamer, maar het holt ook de betekenis van Lelystad Airport als overloopluchthaven voor Schiphol uit.

De argumenten tegen een opening van Lelystad Airport zijn inmiddels talrijk. Lelystad Airport is een aantoonbare verslechtering voor ons klimaat, onze natuur, onze veiligheid en gezondheid, en bezorgt de Noord- en Oost-Nederlandse economie grote schade. In de toeristische sectoren die onder de laagvliegroutes liggen, wordt gevreesd voor het verlies van vele duizenden arbeidsplaatsen.

Kern van de zaak is dat Lelystad Airport luchtvaart-technisch op een doodongelukkige locatie gesitueerd is. Het vliegveld ligt precies onder de aanvliegroutes naar Schiphol. Op deze route zetten dagelijks duizenden laagvliegende toestellen vanuit Scandinavië, Azië, Oost-Europa en Afrika hun landing in. Strijk eens neer op een zomers terras in Lelystad of Almere, en verbaas u over de niet aflatende stroom vliegtuigen die u laag om de oren vliegen. De vakantievliegtuigen van en naar Lelystad Airport zijn straks genoodzaakt om nóg lager te vliegen, zodat ze onder het Schiphol-verkeer blijven. Uit onderzoek van de samenwerkende actiegroepen tegen laagvliegen (SATL) blijkt dat meer dan 60 gemeenten en ongeveer de helft van de liefst 60 Europees beschermde en kwetsbare Natura2000-gebieden in Noord- en Oost-Nederland hun stilte en schone lucht wordt afgenomen. Natuurgebieden als de Weerribben, de Holterberg en de Veluwe verliezen daardoor hun rust, aantrekkingskracht en nationale relevantie.

In Oost- en Noord-Nederland zien straks ongeveer een miljoen Nederlanders zich geconfronteerd met piekbelastingen vlieglawaai die kunnen oplopen tot meer dan 65 dB. Let wel: het standaard geluidniveau in de landelijke en natuurrijke delen van Oost-Nederland schommelt op windstille dagen rond de 35 dB. Een toename van 3 dB leidt telkens tot een verdubbeling van de geluidsintensiteit. Een toename van 30 dB betekent daarmee een ontzaglijke herrie, die niet thuishoort in de regio’s die behoren tot Nederlands laatste, belangrijke bos- en natuurgebieden.

Lelystad Airport veroorzaakt door zijn ongunstige ligging en laagvliegroutes naar schatting tien keer meer geluidgehinderden dan nodig. Hiermee is Lelystad Airport een leefmilieuramp in wording. Minister Van Nieuwenhuizen beseft niet hoeveel burgers ze intens verdrietig maakt met dit vooruitzicht. Ze beseft evenmin hoeveel schade ze berokkent aan het vertrouwen in het politiek-bestuurlijke systeem, uitgerekend in de regio’s waar de gehechtheid aan dit systeem traditioneel groot is.